ANDRZEJ PIASECZNY ''PIASEK''
Andrzej Piaseczny urodził się 6 stycznia 1971 roku w Pionkach.
W latach 1981-1984 aktywnie uczestniczył w zespole wokalno - muzycznym
"CAVATINA" działającym przy Publicznej Szkole Podstawowej Nr 1 wPionkach pod kierunkiem Janusza Górskiego.
W latach 1985-1989 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Dąbrowskiej.
Po zdaniu egzaminu dojrzałości dostał się na studia do Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, gdzie wraz z zespołem "Mafia" rozpoczął swoją karierę muzyczną.
W 1997 roku rozpoczęła się jego przygoda z serialem "Złotopolscy".
W 2001 roku występował na koncercie "Eurowizji".
WITOLD BANASZAK
Był długoletnim pracownikiem ZTS "Pronit". Był głównym energetykiem, a po reorganizacji Kierownikiem Zakładu Energetycznego. Odpowiadał za elektrociepłownię, gospodarkę cieplną, wodno - ściekową i ochronę środowiska. Za osiągnięcia zawodowe był wyróżniany przez Ministra Przemysłu Chemicznego. W 1989 roku skorzystał z uprawnienia wcześniejszego przejścia na emeryturę. Społecznie działał w ZMP od 1945 roku. Do 1973 roku sprawował z wyboru funkcję Komendanta Hufca ZHP.
STANISŁAWA BIEŃ
Nauczycielka języka polskiego w Technikum Chemicznym Ministerstwa Przemysłu Chemicznego (od 1978 roku Zespół Szkół Zawodowych im. Jędrzeja Śniadeckiego). W szkole tej stworzyła wyjątkowo dogodne warunki do rozwoju zajęć z młodzieżą. Organizowała liczne spotkania aktorskie i taneczne, konkursy i wystawy, samodzielne programy artystyczne. W 1978 roku cała grupa młodzieży zaangażowanej w działalność artystyczną została zaproszona przez władze oświatowe województwa radomskiego do udziału w wakacyjnym obozie zorganizowanym dla polonii francuskiej. Za swoją pracę była wielokrotnie wyróżniana i nagradzana.
STANISŁAW DĄDROWSKI
Druh Stanisław Dąbrowski ur. 18.09.1933 r. w Kamyku. Szkołę podstawową ukończył w 1947 roku, zaś dwuletnią Szkołę Zawodową ukończył w 1949 roku w Radomiu. Mając 17 lat w 1950 roku wstąpił do OSP Pionki a jednocześnie w tym samym roku rozpoczął pracę w Państwowej Wytwórni Prochu Nr 8 w Pionkach. Będąc członkiem OSP szybko zdobył niezbędne wyszkolenie. Należał również do osób najbardziej sprawnych fizycznie. W 1952 roku brał udział w zawodach wojewódzkich. W listopadzie roku 1953 został powołany do służby wojskowej. W wojsku przesłużył 3 lata gdyż służba wojskowa była przedłużona o jeden rok. Z wojska druh Stanisław wrócił w 1956 roku w stopniu chorąży rezerwy. Po zakończeniu służby wojskowej powrócił do pracy społecznej w Ochotniczej Straży Pożarnej w której pracuje do dnia dzisiejszego. Pracując w Zakładach Drzewnych w Pionkach należał jednocześnie do Ochotniczej Straży Pożarnej tego zakładu. Będąc młodym człowiekiem udzielał się społecznie w zakładzie jak również w OSP. Do czasu przejścia na emeryturę uczestniczył w kilkuset akcjach ratowniczo - gaśniczych. Brał czynny udział w szkoleniu młodzieżowych drużyn pożarniczych a sam jednocześnie uczestniczył w zawodach pożarniczych, w tym trzykrotnie na centralnych zawodach gdzie OSP nie miała sobie równych na szczeblu wojewódzkim. W okresie lat budowy strażnicy przepracował kilkaset godzin przy jej budowie. W jednostce OSP zajmował funkcje zastępcy naczelnika, sekretarza, skarbnika, vice prezesa. W okresie pracy zawodowej i społecznej dał się poznać jako członek sumienny, pracowity i oddany działalności społecznej. Praca druha Stanisława była na bieżąco dostrzegana przez przełożonych czego dowodem są wyróżnienia i odznaczenia. Został odznaczony: Brązowym, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Zasłużony dla Kielecczyzny, i dla woj. Radomskiego. Pożarnicze wyróżnienia i odznaczenia to najwyższe odznaczenie : Złoty Znak Związku, Złoty, Srebrny i Brązowy Medal za Zasługi dla Pożarnictwa. Równocześnie wyróżnił się jako honorowy dawca krwi. Za dużą ilość oddanej krwi otrzymał odznakę I i II stopnia HDK.
ZENON GRZYBOWSKI
Druh Zenon Grzybowski ur. 23.10.1924 r. w Suskowoli, syn Edwarda. Do Ochotniczej Straży Pożarnej wstąpił w 1942 roku w Suskowoli. W 1946 roku przeniósł się do OSP w Pionkach. Od 1947 roku pracował w "Tartaku" Pionki. W tym okresie brał czynny udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych na terenie Pionek oraz okolic wokół Pionek. Jednocześnie 20 sierpnia 1942 roku wstąpił do organizacji patriotycznej AK. 20 lipca 1944 r. Został powołany jako partyzant w ramach akcji ,3urza" na pomoc planowanemu Powstaniu Warszawskiemu. Po okupacji działalność w OSP w Pionkach została przerwana w 1948 roku. Pan Zenon został aresztowany za przynależność do AK a następnie skazany na 15 lat więzienia. W więzieniu spędził 6 lat. Po wyjściu z więzienia w 1954 roku dalej należał do OSP - brał czynny udział w życiu tej jednostki. Nieprzerwanie jako młody człowiek szkolił się, uczestniczył w zawodach pożarniczych. W żadnych akcjach ratowniczo - gaśniczych nie zabrakło druha Zenona. W latach 1942 - 1990 naliczył kilkaset akcji gaśniczych w których uczestniczył nie zważając na porę roku, godzinę czy warunki atmosferyczne. W okresie budowy strażnicy w latach 1968 - 1972 przepracował kilkaset godzin społecznie przy jej budowie. W okresie działalności w OSP piastował funkcje z-cy Naczelnika. Za przynależność i działalność w organizacji AK został odznaczony: Krzyżem Więźniów Politycznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem AK, Medalem Weteranów Walk o Niepodległość, Medalem I i II stopnia wydawanym przez Londyn. W 1992 roku przez Zarząd Główny Związku OSP został odznaczony Medalem Partyzant-Strażak.
Za zasługi w ochronie przeciwpożarowej druh Zenon został odznaczony Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem.
JANUSZ GÓRSKI
Nauczyciel muzyki w Publicznej Szkole Podstawowej Nr 1 w Pionkach od 1978 roku. W szkole tej stworzył wyjątkowo dogodne warunki dla rozwoju zajęć z młodzieżą. Stworzył między innymi zespół Musici Pioncovienses", Zespół Wokalny "CAVATINA" oraz Dziecięcy Teatr Muzyczny. Skupił wokół siebie młodzież uzdolnioną artystycznie oraz pomógł jej rozwinąć twórcze pomysły. Wysokie zaangażowanie osobiste przyniosły osiągnięcia i tak: I i II miejsce w przeglądzie chórów szkolnych a cappella Mazowsza, Kurpiów i Podlasia w Warszawie, I miejsce na Festiwalu Piosenki Religijnej w Radomiu. Złota Harfa Eola w VII Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Muzyki Dawnej "Schola Cantoorum" w Kaliszu, I miejsce i Puchar Kuratora Oświaty i Wychowania w Lublinie w międzywojewódzkich eliminacjach DC Forum Teatrów Dzieci i Młodzieży, Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Sztuki, Nagroda Ministra Edukacji Narodowej 1998 rok.
PAWEŁ JAROSZEK
Urodził się w 1972 roku w Pionkach. Naukę jazdy na łyżwach rozpoczął w pierwszej klasie w Szkole Podstawowej Nr 3 w Pionkach. Jako piętnastolatek był najlepszym zawodnikiem w swojej kategorii wiekowej w Polsce. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Zakopanym. W tym czasie trzykrotnie startował na Mistrzostwach Świata Juniorów. Jako dziewiętnastolatek otrzymał nominację olimpijską na zimowe igrzyska w Albertville. Wystartował na dystansie 1500 metrów zajmując 16 miejsce i ustanawiając nowy rekord życiowy na tym dystansie. Po raz drugi wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Lilehammer w 1994 roku. Zajął tam 11 miejsce i ustanowił kolejny rekord Polski. W swojej wieloletniej karierze zdobył 10 medali mistrzostw Polski. Zajął dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w 1994 roku. W 1994 roku wygrał plebiscyt na najlepszego sportowca Ziemi Radomskiej.
STEFAN KRUPA
Urodził się w 1921 roku w Pionkach. Ukończył Szkołę Podstawową, która mieściła się wówczas w obecnej PSP Nr 2. 20 marca 1939 roku został przyjęty do Państwowej Wytwórni Prochu w pionkach. Pracował w charakterze pomocy ogrodnika do 6 września 1939 roku. W 1945 roku został oddelegowany na kurs organizacji i normowania pracy. Po jego ukończeniu został pracownikiem umysłowym w Dziale Organizacji i Normowania Pracy. W 1975 roku został Kierownikiem Działu Inwentaryzacji "Pronitu" i tu pracował do emerytury do 28 listopada 1989 roku. Pracę zawodową łączy z pracą społeczną w klubie sportowym "Proch", gdzie pracował od 1956 roku do 1990 roku.
IRENA KULAWIK
Ukończyła Uniwersytet Jagielloński w 1956 roku. Od 1957 pracowała w Liceum Ogólnokształcącym w Pionkach. W 1973 roku otrzymała Złoty Krzyż Zasługi. W 1987 przeszła na emeryturę. Prowadziła między innymi kronikę szkoły.
HALINA LARYS
Urodziła się w 1934 roku w Wierzbie Stary Zamość w województwie Lubelskim. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej naukę kontynuowała w Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu. W 1952 roku podjęła pracę w Pionkach. W latach sześćdziesiątych zaczęła pracę społeczną w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci. Ukończyła Szkołę Instruktorów Zuchowych w Cieplicach i podjęła pracę w Związku Harcerstwa Polskiego Hufiec Pionki. Od 1991 roku już na emeryturze zorganizowała Ognisko Wychowania Środowiskowego przy ul. Leśnej.
ANDRZEJ PIASECZNY
Andrzej Piaseczny urodził się 6 stycznia 1971 roku w Pionkach. W latach 1981-1984 aktywnie uczestniczył w zespole wokalno - muzycznym "CAVATINA" działającym przy Publicznej Szkole Podstawowej Nr 1 pod kierunkiem Janusza Górskiego. W latach 1985-1989 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Dąbrowskiej. Po zdaniu egzaminu dojrzałości dostał się na studia do Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, gdzie wraz z zespołem "Mafia" rozpoczął swoją karierę muzyczną. W 1997 roku rozpoczęła się jego przygoda z serialem "Złotopolscy". W 2001 roku występował na koncercie "Eurowizji".
WACŁAWA TORTYNA
Szkołę podstawową i średnią ukończyła w Pionkach. W 1953 roku rozpoczęła studia na Akademii Medycznej wydział lekarski w Lublinie. Do Pionek wróciła w 1966 roku i objęła nadzór nad Oddziałem Noworodków w pionkowskim szpitalu i Przychodni Dziecięcej. Na emeryturę odeszła w 1997 roku. Do chwili obecnej opiekuje się małymi pacjentami.
LIDIA ŻUCHOWSKA
Urodziła się w 1963 roku. Od 1985 roku zatrudniona w Miejskim Ośrodku Kultury. Początkowo prowadziła klub tańca towarzyskiego dla dzieci i młodzieży. Od 1991 roku klub "Kick" specjalizujący się w starych amerykańskich tańcach Boogie Woogie, Lindy Hop i Swing Dance. Główne osiągnięcia par tanecznych prowadzone przez Lidię Żuchowską: I i II miejsce w Mistrzostwach Wielkiej Brytanii w trzech kategoriach wiekowych 1992 rok, IV miejsce w Mistrzostwach Świata Boogie Woogie Francja 1994 rok, I miejsce Open Boogie Woogie Wiedeń 2000 rok, II miejsce w Pucharze Świata Boogie Woogie Czerwiec 2004r. Tancerze z klubu "Kick" wielokrotnie brali udział w programach telewizyjnych "Teleranek", "Rower Błażeja", "Kawa czy herbata".
ZBIGNIEW DZIUBASIK
Zbigniew Dziubasik urodzony 16 września 1949r w Siedlcu, wojew. małopolskie w rodzinie nauczycielskiej. W 1969 r ukończył Pomaturalne Studium Zawodowe w Tarnowie z zawodem technik automatyk.
Pracę rozpoczął w 1970r w Grupie Rozruchowej Przedsiębiorstwa Montażu Aparatury Pomiarowej i Automatyki "Energoaparatura" w Katowicach. Przez ponad 4 lata pracował na różnych budowach w kraju, a następnie w 1974r zamieszkał na stałe w Pionkach i podjął pracę w Zakładach Tworzyw Sztucznych "Pronit" na wydziale Pomiarów i Automatyki Zakładu Energetyki.
We wrześniu 1980 r wstąpił do NSZZ "Solidarność" i został wybrany przez członków Solidarności na wydziale przewodniczącym Komisji Wydziałowej, a następnie w skład Komisji Zakładowej Solidarność w ZTS "Pronit".
Aktywny działacz Związku. W 1981r w obliczu zagrożenia dla Solidarności ze strony rządzącej PZPR podjął działalność w zespole redakcyjnym audycji Solidarności w rozgłośni zakładowej Pronitu w każdą środę tygodnia.
Audycje Solidarności słuchane przez większość pracowników zakładu z dużą uwagą, dostarczały zarówno bieżące nieocenzurowane informacje o sytuacji w kraju i za granicą, oraz mówiły o działalności Solidarności w zakładach pracy.
Poza tym audycje Solidarności przekazywały prawdę historyczną o Katyniu, powstaniu poznańskim w 1956r, gdańskim grudniu 1970r, czy radomskim proteście w 1976r.
Zbigniew Dziubasik wielokrotnie dowoził i rozpowszechniał wśród pracowników Pronitu i w mieście biuletyny związkowe Solidarności i liczne wydawnictwa nieocenzurowane z ośrodka KOR w Puławach w tym literaturę historyczną i inne pisma drugiego obiegu.
Jak wynika z materiałów Instytutu Pamięci Narodowej ta działalność, oraz bezkompromisowość w działalności związkowej, oraz publikowane przez niego w audycjach "Solidarności" materiały : tzw wystąpienie Rajskiego krytykujące politykę gospodarczą PRL , oraz instrukcje dla struktur Solidarności na wypadek wprowadzenia stanu wyjątkowego i wiele innych zdecydowały o internowaniu 13 XII 1981r. Uznany za niebezpiecznego przeciwnika ustroju komunistycznego, został aresztowany o 2,30 w nocy i zabrany z domu razem innymi członkami Solidarności. Przez ponad 2,5 miesiąca przebywał w więzieniu w Kielcach - Piaski. Zwolniony po interwencjach Episkopatu w tym osobistej ks. Biskupa Edwarda Materskiego, inwigilowany i wielokrotnie wzywany na przesłuchania do SB i na milicję. Na początku 1989r uczestnik grupy inicjatywnej reaktywacji Solidarności w Pionkach, w grudniu tego roku wybrany na funkcję przewodniczącego Komisji Zakładowej Solidarności w Pronicie.
Przywódca wielu działań i akcji w obronie miejsc pracy w Pronicie i w obronie zakładów przemysłu zbrojeniowego. Inicjator i współtwórca, a następnie wiceprzewodniczący Sekcji Krajowej Przemysłu Zbrojeniowego Solidarności
Aktywny inicjator i uczestnik licznych spotkań z kolejnymi rządami, oraz organizator strajków Solidarności w obronie "Pronitu".
Na początku lat 90 tych współtwórca Związkowego Ośrodka Upowszechniania Kultury "Kasyno" z działającym kinem , koncertami muzycznymi, kabaretami, orkiestrą zakładową, oraz spotkaniami jazzowymi i licznymi uroczystościami patriotycznymi.
We wrześniu 1995r w wyniku konfliktu wewnątrz Solidarności co do sposobu restrukturyzacji i ratowania "Pronitu" przed upadłością złożył rezygnację z funkcji przewodniczącego Komisji Zakładowej i podjął pracę w Zarządzie Regionu NSZZ "Solidarność " Ziemia Radomska w Radomiu w dziale interwencji , a następnie jako wiceprzewodniczący Zarządu Regionu, funkcję tą pełni do dzisiaj. Delegat na Krajowe Zjazdy Delegatów Solidarności.
Ławnik w Sądzie Rejonowym - wydz. Pracy w Kozienicach , a następnie wieloletni pełnomocnik procesowy skutecznie pomagał w sporach pracowników z pracodawcami.
Od 1998 r radny Powiatu Radomskiego, w ubiegłej kadencji przewodniczący Komisji Budżetowej Rady Powiatu, a obecnie wiceprzewodniczący tej Komisji. Działa również w Komisji Administracji i Bezpieczeństwa. Jeden z najaktywniejszych radnych powiatu, inicjator i aktywny orędownik spraw Pionek w powiecie, zarówno w jeśli chodzi o inwestycje oświatowe, pionkowski szpital, drogi powiatowe, straż pożarną czy policję, oraz urzędy powiatowe w pionkach. Jego interpelacje i wnioski składane zarówno na posiedzeniach komisji jak i na zebraniach plenarnych Rady Powiatu przyczyniały się do rozwoju instytucji powiatowych w Pionkach i tym samym również do rozwoju miasta i gminy Pionki.
Od 2002r członek Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia w Warszawie , od 2004r członek Powiatowej Rady Zatrudnienia w Radomiu. Od 2001r członek Akcji Katolickiej, obecnie przy parafii NMPKP w Pionkach. Członek PiS.
Żonaty, jest ojcem trójki dorosłych już dzieci oraz dziadkiem.
Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi za działalność społeczną , Złotą Odznaką za zasługi na rzecz obronności Rzeczypospolitej ,oraz odznaką TPD - przyjaciel dziecka, a także w bieżącym roku Medalem Zasłużony Dla Powiatu.
Od ponad 30 lat na stałe związany z Pionkami , dziś czuje się pionkowianinem i nie wyobraża sobie życia w innym miejscu.
JERZY LECHOWICZ
Jerzy Lechowicz urodził się 02.01.1937 roku w Dębowcu koło Jasła. W wieku 14 lat rozpoczął naukę gry na trąbce. W listopadzie 1957 roku został powołany do odbycia zasadniczej służby w Radomskiej Orkiestrze Wojskowej. Po ukończeniu służby wojskowej podejmuje pracę w Z.T.S. „Pronit” w Pionkach, a jednocześnie zostaje członkiem zespołu muzycznego „Klops”, działającego w Zakładowym Domu Kultury. Zespół odniósł wiele sukcesów, nagrał płytę gramofonową, występował w telewizji, koncertował w Czechosłowacji i NRD.
W 1966 roku Jerzy Lechowicz ukończył średnią szkołę muzyczną w Radomiu, poza tym brał udział w licznych seminariach muzycznych, w wyniku czego otrzymał weryfikację instruktorską kategorii „S”. Ponadto ukończył kurs dla dyrygentów orkiestr zorganizowany przez Ministerstwo Kultury w Nowym Sączu oraz drugi kurs także dla dyrygentów orkiestr zorganizowany przez Wojewódzki Wydział Kultury w Radomiu. W 1968 roku założył zespół muzyczny „Montony” przy P.M. „Montoerg” i nawiązał współpracę z Polskim Radiem w Kielcach, gdzie „Montony” nagrały wiele utworów w stylu „tijuana brass”, a także kompozycje Jerzego Lechowicza.
W 1971 roku na Ogólnopolskim Festiwalu Kulturalnym w Tarnowie „Montony” otrzymały jedną z głównych nagród. W 1969 roku dyrektor Z.T.S. „Pronit” powierzył Jerzemu Lechowiczowi objęcie Orkiestry Dętej. Na bazie tej orkiestry w 1978 roku powstał „Big-Band”. Poszerzyły się więc możliwości wykonawcze – od muzyki klasycznej, przez muzykę rozrywkową, do jazzu włącznie. Zarówno orkiestra dęta, jak również „Big-Band”, w szybkim tempie osiągnęły wysoki poziom artystyczny, czego dowodem jest wiele pozytywnych recenzji prasowych oraz praca magisterska na temat pionkowskiej orkiestry, napisana przez studenta Wydziału Dyrygentury w Akademii Muzycznej w Warszawie.
„Big-Band” dał cykl koncertów edukacyjnych dla młodzieży szkolnej, które były oceniane wysoko za poziom artystyczny. W czasie koncertów były prezentowane utwory muzyki klasycznej w dwóch wersjach, wersji klasycznej i jazzowej, co budziło duże zainteresowanie młodzieży. „Big-Band” nagrał w Polskim Radiu w Kielcach płytę CD pt. „Wspomnienia od Montonów do Big-Bandu”. Orkiestra dęta i „Big-Band” przyjęły nazwę „ElJot Band” od inicjałów dyrygenta.
Jerzy Lechowicz był także długoletnim członkiem Radomskiej Orkiestry Symfonicznej jako solista i pierwszy trębacz. Za wieloletnią działalność artystyczną otrzymał niżej wymienione odznaczenia:
- brązowy krzyż zasługi
- złoty krzyż zasługi
- zasłużony działacz kultury
- za zasługi dla województwa radomskiego
- za zasługi dla przemysłu chemicznego
Jerzy Lechowicz jest mężem (od 46 lat), ojcem i dziadkiem.
Żona Danuta – ekonomista
Syn Robert – lekarz
Młodszy syn Dariusz – muzyk
Wnuczki: Kamila, Agnieszka i Ewelinka.
Obaj synowie jako licealiści i studenci grali w orkiestrze dętej i „Big-Bandzie” ojca.
JACENTY DEJNIAK
Jacenty Dejniak
przedsiębiorca, działacz katolicki,
społeczny i gospodarczy w Pionkach.
Urodził się dnia 13 lutego 1953 r. w Pionkach. Absolwent Technikum Chemicznego w Pionkach, specjalność maszyny dla przemysłu spożywczego i chemicznego. Po ukończeniu Technikum pracował w Chemomontażu i Pionkowskiej Spółdzielni Pracy. Założyciel i w latach 1980-1982 przewodniczący NSZZ "Solidarność" w Pionkowskiej Spółdzielni Pracy. W latach 1982-1989 - prowadził własną działalność gospodarczą w branży metalowej. W tym czasie był wiceprzewodniczącym Rady Spółdzielni Rzemieślniczej w Kozienicach. Od roku 1991 do chwili obecnej prowadzi działalność gospodarczą w branży piekarniczo-cukierniczej: właściciel Zakładów Piekarniczo Cukierniczych "Maria".
Pan Jacenty Dejniak jest czynnym, społecznym działaczem katolickim, swoją aktywność zawodową i społeczną opiera na wyznawanych i praktykowanych wartościach chrześcijańskich, których jest nie tylko spokojnym i wytrwałym orędownikiem, ale - jeśli dzieje się krzywda i nieprawości, w szczególności w sferze społecznej, lub dotykające bliźniego - jest odważnym i zadziornym bojownikiem o prawdę i sprawiedliwość. Dobro społeczne, w szczególności Pionek i mieszkańców tego miasta, przedkłada nad interes własny, nie szczędzi czasu i wysiłku, żeby przygotować w Pionkach grunt do takiego ich przyszłego rozwoju gospodarczego, który mógłby zapewnić stabilne w długiej perspektywie czasowej podstawy godziwej egzystencji materialnej i rozwoju intelektualnego dla naszych mieszkańców, ich dzieci i wnuków.
Swoją przyszłość związał z Pionkami i dąży do tego - jak przedstawiał to na zebraniu Sejmiku Mazowieckiego w Pułtusku w 2003 roku - aby Pionki odzyskały swoją przedwojenną świetność, rangę kulturową i intelektualną, a także miano technicznie innowacyjnego miasta, w końcu małego, ale duchem i intelektem wówczas bliźniaczego dla Warszawy. Tu w Pionkach przed 1939 rokiem, zaraz po warszawskich premierach, były wyświetlane najnowsze filmy, grane popremierowe przedstawienia i koncerty, organizowane spotkania z przedstawicielami elity intelektualnej i kulturalnej Stolicy. W Pionkach występowali sportowcy - olimpijczycy a na polowania przyjeżdżali członkowie rządu i generalicja. Działania p. Jacentego Dejniaka zmierzają do tego, aby tę przedwojenną świetność miastu przywrócić
Myślą przewodnią jego działania społecznego jest motto Andrzeja Frycza Modrzewskiego z dzieła Rozważania o poprawie Rzeczpospolitej:
Nie może niczego słusznie i porządnie zdziałać ten, kto mając władzę
nie opiera na Nauce i Mądrości wszelkiego swego dążenia, troski, pilności, myśli.
Ta myśl przewodnia i wartości chrześcijańskie, na których się p. Jacenty Dejniak w swoich działaniach opiera, mimo wielu przeciwieństw i przeszkód na tej drodze, daje mu siłę i wytrwałość w pracach w Akcji Katolickiej przy parafii pod wezwaniem Św. Barbary, którą prowadzi ramię przy ramieniu wspólnie z jej proboszczem ks. kanonikiem Stanisławem Bujnowskim, a także w pracach Stowarzyszenia Społecznego na rzecz Rozwoju Pionek, którego jest współzałożycielem i prezesem/ Pan Jacenty Dejniak jest członkiem zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Radomiu.
Pionki i ich mieszkańców spotkała wielka niesprawiedliwość. Przez upadłość Pronitu, głównego pracodawcy w Pionkach, nie zawinioną przez pracowników, a spowodowaną błędnymi decyzjami gospodarczymi i brakiem woli politycznej decydentów, przy obojętności ówczesnych władz miasta utraciło pracę kilka tysięcy ludzi, a miasto biednieje i przestało się rozwijać. Można było temu zapobiec i drogę ku temu wskazał techniczny potencjał intelektualny Pionek skupiony w towarzyszeniu Społecznym na rzecz Rozwoju Pionek, któ-remu prezesuje p. Jacenty Dejniak.
Stowarzyszenie, któremu przewodzi zorganizowało w czerwcu 2001 r. naukowe sym-pozjum, na którym specjaliści pionkowskiego Pronitu i naukowcy Łodzi i Warszawy przed-stawili do dziś aktualny program rewitalizacji infrastruktury przemysłowej Pronitu, zakładu, który wówczas pracował i mógł być zrewitalizowany i unowocześniony własnym wysiłkiem polskich, pionkowskich specjalistów i polskich naukowców, radykalnie zmieniając i rozsze-rzając profil produkcji oparty na badaniach naukowych i pionkowskich technologiach przyszłości. Był to społeczny ewenement na skalę krajową, wysoko oceniany przez środowisko naukowe Polski. Z tego programu czerpie ono inspirację i tematykę do ważnych dla gospodarki prac badawczych.
Pan Jacenty Dejniak jest ponadto społecznikiem wrażliwym na sprawy ludzkie. Jako jedyny przedsiębiorca Ziemi Radomskiej był w latach 1998 - 2006 dwukrotnie nominowany do tytułu "Dobroczyńca Roku". Dobrze reprezentował Pionki i dbał o ich sprawy jako radny Sejmiku Województwa Mazowieckiego, wiceprzewodniczący Komisji Terenów Wiejskich, wiceprzewodniczący Komisji Rozwoju Gospodarczego. Jego staraniom miasto i nasze orga-nizacje pozarządowe uzyskiwały fundusze na realizację kilku projektów rozwojowych.
Był współinicjatorem i organizatorem obywatelskiej obrony szpitala w Pionkach i re-witalizacji przemysłu obronnego. Doceniono jego starania i działanie społeczne na rzecz Pio-nek cennymi wyróżnieniami: srebrnym Medalem Rady Ochrony Pamięci Walki i Męczeń-stwa, medalem im. dr Henryka Jordana przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, srebrna odzna-kę Ochotniczej Straży Pożarnej, a także za działalność na rzecz sportu otrzymał złota odznakę Mazowieckiego Związku Piłki Nożnej.
Pan Jacenty Dejniak kontynuuje wytrwale działalność społeczną na rzecz rozwoju Pionek, a problematykę rewitalizacji gospodarczej naszego miasta promuje i propaguje w środowiskach naukowych Mazowsza i Polski, czemu zawdzięcza ich szacunek, poważanie i uznanie. Jego osobistym i wytrwałym staraniom i działaniem umieszczono w Strategii dla Mazowsza na najbliższe lata utworzenie na Ziemi Radomskiej Centrum Zaawansowanej Wiedzy i Nauki i Park nowych technologii w Pionkach, co otwiera drogę władzom miasta do efektywnych starań o środki finansowe na rozwój Pionek i rewitalizacji ich przemysłu oraz przywrócenie im funkcji mocnego gospodarczo miasta.
Pan Jacenty Dejniak jest od urodzenia Obywatelem Pionek i głęboko wrośnięty w sprawy społeczne i gospodarcze tego miasta i jego mieszkańców.
KS. KANONIK STANISŁAW BUJNOWSKI
Ks. kanonik Stanisław Bujnowski
Dziekan Dekanatu Pionki
Proboszcz Parafii św. Barbary w Pionkach
Urodził się dnia 16 września 1946 roku w Radomiu, ukończył liceum i zdał maturę w LO im. dr Tytusa Chałubińskiego w 1963 r., a w roku 1973 Wyższe Seminarium Duchowne w Sandomierzu. Na kapłana został wyświęcony w Skrzynnie 27 września 1969 r., gdzie rozpoczął pierwszą pracę duszpa-sterską jako wikary. Po siedmiu wikariatach w Skrzynnie, Miedzierzy, Siennie, Bogorii k. Staszowa, Suchej k. Pionek, Ćmielowie i Skarżysku Kamiennej został mianowany na proboszcza w Skarżysku Kamiennej w roku 1988, a w cztery lata później został mianowany na dziekana Dekanatu Pionki i pro-boszcza Parafii pod wezwaniem Św. Barbary w Pionkach, dokąd przybył dnia 11 listopada 1992 r. w 74 rocznicę odzyskania niepodległości. Tu pełni obowiązki duszpasterskie do dziś, dzieląc dole i niedole naszego Miasta.
Ks. kanonik Stanisław Bujnowski w swojej pracy duszpasterskiej inspiruje i ożywia działalność szeregu organizacji religijnych: Kółka Żywego Różańca, Apostolat Maryjny, Oazę Domowego Kościoła i Oazę Młodzieży, CARITAS, Stowarzyszenie Niepełnosprawnych, Duszpasterstwo Małżeństw Niesa-kramentalnych, a ostatnio Szafarzy świeckich Sakramentu Eucharystii, oraz społecznych - parafialne grupy trzeźwości.
Szczególną troską i opieką otacza działalność Akcji Katolickiej, którą z inspiracji Ojca Świętego Jana Pawła II zaktywizował w 1997 roku i skutecznie ramię w ramię prowadzi wspólnie z jej prezesem p. Jackiem Dejniakiem do dziś.
Ksiądz Dziekan Stanisław Bujnowski wykazał się cechami dobrego gospodarza i doskonale za-dbał o materialne aspekty życia kościoła. Wykonał remont kapitalny blacharki kościoła w latach 2000 - 2006, w roku 1996 remont odwodnienia i ułożenie kostki brukowej wokół kościoła, remont kapitalny organów 1997, remont malatury i posadzki kościoła w latach 1999 - 2000, remont oświetlenia świątyni 2001, remont zakrystii 2005, a w latach 2005 - 2007 remont wieży kościoła. Zakup nowych siedzeń liturgicznych w2005 r. przydał blasku wnętrzu, a remont kapitalny pieca grzewczego w kościele w 2006 r. przywrócił komfort termiczny jego wnętrza.
Poza świątynią wykonał ogrodzenie i urządzenie nowego cmentarza grzebalnego, wyremonto-wał w latach 2002-6 plebanię, wstawił nowe okna, posadzki, ocieplenie i wykonał prace inżynierskie w otoczeniu budynku plebanii.
Szczególną troską otacza działalność Stowarzyszenia Niepełnosprawnych, które zaktywizował w roku 2004.
Ksiądz Dziekan Stanisław Bujnowski jest inspiratorem i organizatorem szeregu pielgrzymek pionkowskich parafian: trzech do Rzymu na spotkanie z korzeniami chrześcijaństwa i Ojcem Świętym, pierwszym papieżem Polakiem, w latach: 1994, 2000, 2005; - do Ziemi Świętej - w 2001 r., - do Lour-des w 1997 r., do Wilna, do Ostrej Bramy w 1995r. a w roku 1996 do Turcji, do miejsc działania Aposto-łów - Uczniów Chrystusa.
Ważną działalnością duszpasterską i nauczycielską ks. dziekana Stanisława Bujnowskiego jest wychowanie młodych duszpasterzy wśród których wymienić można np. ks. Marka Kuropieskę, ks. Ro-berta Kuropieskę i o. Michała Deję.
Ksiądz Dziekan Stanisław Bujnowski nie tylko kontynuował działalność społeczną i duszpaster-ską swoich poprzedników, ale swoim dziełom miłosierdzia zawdzięcza mir i szacunek wielkiej katolickiej społeczności pionkowskiej i stał się Obywatelem Pionek głęboko wrośniętym w sprawy tego miasta i jego mieszkańców.
JACEK MALICKI
JACEK MALICKI - urodził się siedemnastego września 1966 roku w Osówce w województwie Mazowieckim. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1981 roku podjął naukę w Zespole Szkół Ekonomicznych w Ostrowcu Świętokrzyskim. W 1988 roku rozpoczął edukację w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach na kierunku historia. Tytuł magistra historii uzyskał w 1993 roku. W 1994 roku podjął pracę nauczyciela w Zespole Szkół Zawodowych Nr 2 Pionkach - obecny Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2 im. Jędrzeja Śniadeckiego. Oprócz historii uczy także wiedzy o społeczeństwie oraz po zdobyciu niezbędnych uprawnień uczył również ochrony środowiska. Jednocześnie przez dziewięć lat był pedagogiem w Liceum Ogólnokształcącym w Pionkach. Od 1998 roku w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w ramach zajęć dodatkowych prowadzi Szkolny Klub Europejski "Euroeko". Jego uczniowie osiągają sukcesy na olimpiadach i konkursach zajmując czołowe lokaty na etapie wojewódzkim, okręgowym i ogólnopolskim. Warto tylko nadmienić, że jego podopieczna Magdalena Żagożdżon zdobyła pierwsze miejsce w V edycji ogólnopolskiego konkursu dla maturzystów "Wybierz swoją przyszłość". Magdalena Miękus otrzymała z kolei status finalistki na centralnym etapie VII Olimpiady Wiedzy o Regionie i Przedsiębiorczości. Marta Żyła otrzymała tytuł "Orzeł Gospodarki" w ramach Pierwszego Konkursu Wiedzy o Gospodarce i Turystyce. W "Zachodniopomorskiej Olimpiadzie o Unii Europejskiej" na etapie centralnym jego uczeń Karol Wróbel zajął VII miejsce. Ten sam uczeń także siódme miejsce zajął w konkursie "Wiedzy o samorządzie terytorialnym". Jacek Malicki od 1995 roku jest członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. W latach 1998 - 2002 był wiceprzewodniczącym Komisji Rewizyjnej ZNP Oddział Pionki. Od 2006 roku pełni funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Historycznego oddział w Pionkach. W latach 2005-2008 zasiadał w Powiatowej Radzie Zatrudnienia. Od 2004 roku uczestniczy w praca komisji do Spraw Awansu Zawodowego Nauczycieli jako ekspert. Od 2007 roku uczestniczy w pracach Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy wojewodzie mazowieckim. Jest członkiem Mazowieckiej Komisji Historycznej ZNP w Warszawie. Od 2003 roku jest stałym współpracownikiem Dwutygodnika Samorządowego "Nad Zagożdżonką". Od czterech lat jest nauczycielem dyplomowanym. Za swoją dotychczasową pracę sześć raz otrzymał nagrodę Dyrektora Szkoły. Otrzymał także nagrodę Kuratora Oświaty II stopnia
HENRYK JAKUBOWSKI
HENRYK ANDRZEJ JAKUBOWSKI - urodził się trzydziestego listopada 1933 roku w Nowej Wsi w powiecie kozienickim. Szkołę podstawową ukończył w 1948 roku. W tym samym roku podjął naukę w Państwowym Gimnazjum Mechanicznym im. Jana Kilińskiego w Radomiu. Szkołę tę ukończył w 1951 roku uzyskując "kwalifikacje zawodowe pierwszego stopnia". Po ukończeniu tej szkoły na podstawie nakazu pracy został skierowany do ówczesnej Wytwórni Chemicznej Nr 8 (Zakłady Tworzyw Sztucznych "Pronit"). Jednocześnie pragnąc podwyższać swe kwalifikacje rozpoczął naukę w Trzyletnim Technikum dla pracujących. Już po dwóch latach nauki zdał wszystkie niezbędne egzaminy i uzyskał dyplom technik - mechanik. Chcąc dalej podnosić swe kwalifikacje rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu. Szesnastego listopada 1961 uzyskał tytuł inżyniera - mechanika. Wtedy to decyzją dyrektora Zakładów "Pronit - Erg" został oddelegowany do Technikum Chemicznego Ministerstwa Oświaty jako nauczyciel przedmiotów zawodowych. W szkole tej pracował do 1968 roku kiedy powołano go na stanowisko głównego technologa w Zakładzie Produkcji Form i Oprzyrządowania "Dozachem" przy zakładach "Pronit". Stanowisko to zajmował do 1972 roku kiedy to na mocy decyzji dyrektora naczelnego Zjednoczenia "Erg" w Gliwicach został powołany na kierownika Samodzielnego Oddziału Wykonawstwa Inwestycyjnego w zakładach "Pronit". W 1974 roku Henryk Jakubowski został powołany na zastępcę Dyrektora do Spraw Inwestycji i Rozwoju Zakładów "Pronit". Na stanowisku zastępcy dyrektora pracował od 1974 roku do trzydziestego czerwca 1990 roku czyli przez 16 lat. W wyniku kolejnych reorganizacji powierzono mu funkcję kierownika - specjalisty do spraw inwestycji i współpracy w zagranicą. Funkcję tę pełnił do 31.03.1991 roku kiedy to odszedł na emeryturę mając zaledwie pięćdziesiąt osiem lat. Od pierwszego września 1991 roku do dwudziestego szóstego czerwca 1994 roku pracował w niepełnym wymiarze godzin jako nauczyciel w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Pionkach. W dniu 2 lipca 1994 roku Henryk Jakubowski został wybrany na Burmistrza Miasta Pionki. Z funkcji tej został odwołany trzydziestego pierwszego marca 1995 roku. Główne inwestycje w czasie pełnienia funkcji burmistrza to: budowa tunelu, budowa Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 5 i budowa kanalizacji na ulicy Chemicznej. Pracując na stanowisku zastępcy dyrektora do spraw technicznych i rozwoju Zakładów Tworzyw Sztucznych "Pronit" kierował realizacją następujących inwestycji: budowa Wytwórni Skór Syntetycznej "Polcorfam", budowa Produkcji "Pelikan", budowa produkcji "Jaguar", budowa Oddziału Nitroestrów, budowa nowych linii amunicji myśliwskiej według licencji "Lachausse", budowa ciepłowni C 3 z kotłami do ogrzewania części miasta i zakładu, budowa Hali Sportowej, budowa siedemnastu bloków mieszkalnych dla pracowników "Pronitu", budowa oczyszczalni ścieków dla potrzeb wszystkich zakładów i miasta. W 1998 roku jako członek Towarzystwa Przyjaciół Dzieci został wybrany Prezesem Zarządu Miejskiego. W 2006 roku został prezesem Oddziału Powiatowego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Jest członkiem prezydium TPD Zarząd Wojewódzki w Warszawie. Za swoją pracę przez 40 lat otrzymał następujące nagrody i wyróżnienia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy i Srebrny Medal Ministerstwa Obrony Narodowej, Złoty Medal za Zasługi dla Straży Pożarnej, Medal za zasługi dla Polskiego Związku Myśliwskiego, Odznakę Przyjaciel Dziecka oraz Medal Jordana.
JUSTYN SUŁKOWSKI
Justyn Sułkowski urodził się w 1937 roku w Pionkach. Pod koniec II Wojny Światowej rozpoczął naukę gry na fortepianie, a w 1947 r. na scenie dawnego Kasyna zagrał swój pierwszy koncert fortepianowy dla mieszkańców miasta. Pobierał też nauki u znanego kapelmistrza Bolesława Wolskiego.
Ukończył Szkołę Muzyczną pierwszego i drugiego stopnia w Radomiu, a także Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie na wydziale pedagogicznym w klasie fortepianu. W 1958 roku rozpoczął pracę w Społecznym Ognisku Muzycznym w Pionkach. W latach 1965-1970 oraz 1975-1980 był dyrektorem Miejskiego Ośrodka Kultury. Był założycielem kabaretu „Klops”, który z powodzeniem występował nie tylko w kraju, ale i za granicą. Z tym kabaretem współpracował m.in. utalentowany aktor okresu międzywojennego i powojennego – Adolf Dymsza.
Justyn Sułkowski był człowiekiem o wielkim sercu i wiecznie młodej duszy. Osobą niezwykle energiczną i optymistycznie nastawioną do życia. Spod jego skrzydeł wyszło wielu rodzimych muzyków, a dzięki jego pracy w Pionkach od ponad 65 lat działa Społeczne Ognisko Muzyczne do którego chętnie przychodzą na zajęcia kolejne pokolenia mieszkańców. Zmarł w październiku 2022 roku dożywszy wieku 85 lat.
