Dziś przypada Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, popularnie nazywany Świętem Pracy lub 1 Maja. Kojarzymy go głównie z paradami organizowanymi co roku przez władze socjalistyczne, choć w Polsce obchodzono go już w 1890 roku.
Wbrew ogólnemu przekonaniu święto to zapoczątkowały wydarzenia nie w komunistycznej Rosji, lecz wręcz przeciwnie: w kapitalistycznych Stanach Zjednoczonych. Dzień ten upamiętnia wydarzenia z początku maja 1886 roku w Chicago.
Nim przejdziemy do wydarzeń z Chicago, należy wspomnieć o sytuacji robotników na całym świecie w tamtych czasach. W Australii 21 kwietnia 1856 kamieniarze ze stanu Wiktoria dokonali masowej przerwy w pracy w ramach ruchu na rzecz wprowadzenia ośmiogodzinnej zmiany. Ich wygrana, dała początek corocznemu świętu, a także zainspirowała robotników ze Stanów Zjednoczonych. Sytuacja pracowników fizycznych w tamtym okresie była bardzo zła. Pracowali ponad siły i za grosze.
Na początku maja 1886 r. w Chicago trwał strajk, który był częścią ogólnokrajowych protestów mających na celu wymuszenie wprowadzenia ośmiogodzinnego dnia pracy oraz poprawy jej warunków. Warunki pracy w ówczesnych zakładach były koszmarne – pracownicy byli całkowicie bezwolni i bezwzględnie wykorzystywani przez właścicieli firm a dwunastogodzinny dzień pracy był czymś normalnym. Wszystko to powodowało narastanie buntowniczych nastrojów wśród robotników. Przełomowe okazały się wydarzenia, które rozegrały się w zakładzie firmy McCormick Harvester Co. Kiedy właściciel zakładu zwolnił wszystkich pracowników a na ich miejsce przyjął nowych i wynajął ochroniarzy, zwolnieni robotnicy zorganizowali 1 maja wielką demonstrację, w której udział wzięło kilkadziesiąt tysięcy osób. Manifestacje były tłumione przez policję, liczni robotnicy ponieśli śmierć, inni zostali postrzeleni, wielu pobito, zapadły wyroki więzienia. Trzy lata później obradująca w Paryżu Druga Międzynarodówka uczciła pamięć ofiar demonstracji robotniczych, uchwalając 1 maja Świętem Pracy.
Obecnie Dzień Pracy jest oficjalnym świętem w 66 krajach. W Polsce 1 maja od 1950 r. jest świętem państwowym, ale pierwsze obchody miały miejsce już w 1890 r. na znak solidarności z poległymi w walce o swoje prawa robotnikami. Były organizowane zarówno przez lokalne związki zawodowe, jak i przez partie polityczne, które wpisały do swoich programów prawa pracownicze. Na ziemiach polskich przodowała w tym Polska Partia Socjalistyczna Józefa Piłsudskiego, zaś po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku - Związek Zawodowy Polski. W Kościele rzymskokatolickim dzień 1 maja jest obchodzony jako święto Józefa Robotnika, patrona ludzi pracujących.
