Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej świętujemy 2 maja. Tego samego dnia obchodzony jest Dzień Polonii i Polaków za Granicą.
„…Zabłysła krwią biało-czerwona załopotała na wietrze a nad nią orzeł bielik duma narodu na chwilę przeciął powietrze. Jakżeś niezwykła flagą jest nasza biało -czerwona przez wieki do boju na czele szłaś i nikt cię nie pokonał. Zbroczona krwią synów poległych na piersi całunem byłaś czasem zwinięta zniweczona ciągle wracałaś żyłaś. W najgorszych chwilach naszej historii wciąż łopotałaś na wietrze przy rytmach Mazurka Dąbrowskiego tyś cięła polskie powietrze…”
2 maja w 1945 r. polscy żołnierze zdobywający stolicę hitlerowskich Niemiec umieścili biało-czerwoną flagę na kolumnie zwycięstwa – Siegessäule oraz na Reichstagu w Berlinie.
Święto Flagi zostało ustanowione w Polsce uchwałą z dnia 20 lutego 2004 roku jako Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Nie bez znaczenia dla pomysłu wprowadzenia święta były praktyki z okresu PRL-u, kiedy celebrowano jedynie Święto Pracy, natomiast konsekwentnie pomijano obchody 3 maja. Z tego powodu po 1 maja flaga państwowa błyskawicznie znikała z ulic i bezwzględnie nie wolno było jej pokazywać w następnych dniach, co miało wymazać pamięć o Konstytucji 3 maja.
Oficjalny wygląd polskiej flagi został ustalony podczas Sejmu Królestwa Polskiego w 1831 roku, w prawie państwowym zatwierdzono go zaś w 1919 roku. Biel to oczywiście symbol czystości, czerwień oznacza z kolei odwagę i przelaną krew.
Dzień Flagi stanowi rodzaj hołdu dla jednego z najważniejszych symboli narodowych i został wprowadzony w celu propagowania wartości patriotycznych.
